4 Nisan 2009 Cumartesi

çok bilinmeyen

bu gece karanlık
karşımda duran saat
zaman karanlık sağımda gökyüzüne açılan pencere karanlık
gözüm gece olmuş, sesim boğulmuş gece ikindisine
kelimer siyah yazılmış beyaz zemin üzerine
sen sessiz yalnız koyu bir denizin oortasında

hislerim ,hissizliğim duyarsızlığım hep bi sancı
adı yok zahmeti kendini delen bir duygu
boğuluyorum ge ce ye
acı dı içim karanlıkta sesim sesine hasret bu leyl de
kaç dakka kovalar günü , kaç gün kovalar ayları bilmem ama
bildiğim bu kelimeler bu kadar manalı olmamıştı bu nisan gecesinde
bi yandan neyi beklediğmi bilmeyen ben bi yandan çok bilinmeyenli hayat
aslında çarpıldım belkide bölündüm hasılı ayrıldım
şimdi ise toplamalardayım çıkarmaksa o çoktan bitti..

3 yorum:

ha/yel/degirmeni... dedi ki...

hep böyle gitmeyecek biliyorum... ama içim acıyor şimdilerde... gece çökünce demlenen gerçek bu... sabaha kadar içsem, kime ne... hiçbir şey bayatlamamalı...

Rana dedi ki...

"gece çökünce demlenen gerçek bu... sabaha kadar içsem, kime ne... hiçbir şey bayatlamamalı..."


bence de...
:)

Adsız dedi ki...

"aslında çarpıldım belkide bölündüm hasılı ayrıldım
şimdi ise toplamalardayım çıkarmaksa o çoktan bitti.."
wow, çok güzell:))