19 Ağustos 2008 Salı

....UP UZUN Bİ YOL BU.....

beklemek
uzun yaz günlerinde beklemek nede zormuş
zor olan beklemek mi yoksa belirsizliklerden doğan yalnız kalmalar mı
bakarsın gün geçer
yıl biter mevsim bahara gelirde sen biz diye bişe olmadıktan sonra yıl geçse ne yazar
gün geçse ne yazar .
zor olanı seviyor aslında insan demek geldi içimde çığlık çığlığa içimde sessiz fırtına koptu, döktü kendini akan ilk nehre .bakmakla yetinmek zor
zamana yenik düşmek zor gelir aslında seni görmek bide görememek ne zordur bilemezsin
her an gelir gibi tetikte olmaktan yılan kalbim , ışığı görmemiş bir kuşun ilk sızıntısında çırpınmasından artık yıldı. çünkü onlar gerçek değil sadece beklenti çünkü ne gelen var ne giden
kafanın içinde onla gezmekten bıkan bi düşünce yumağında kendini kalabalıktan nefes alamayan
dışarı kendini atmak istemesi çok mudur sence
bu kadar kolay kusura bakma demek acaba hiç hissetmedimiyi getirir akla
gördüğünde hiç bişe olmamış gibi ben gidiyorumu kolay mı der içinde fırtınalar kopan
yada bu kadar mı kolay unutur bu kadar çabuk mu vaaz geçer
aslında bu iki yol gibidir birincisi kendini ifade edemeden kaynaklanan bi yanılgı
ikincsi öylesine yaşamak denk gelirse olursa olur demek önemsememek bi yerde
yada gerçekten kalbin çarpmamasıdır , gerçekten istememesidir
evet öyle ya o kelimenin karşılığı EMEK yoksa emek nerde çarpan ....... belirsitisi
yağmur bile yağmadan şimsek çarpması göğün kararması belirtisidir yağacak rahmete,
nerde emek nerde sevgi
aslında beklenen tek şey bu başka birşey değil......

Hiç yorum yok: